อสังหาริมทรัพย์ ตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 139 ได้อธิบายความหมายของคำว่าอสังหาริมทรัพย์ไว้ว่า  “อสังหาริมทรัพย์ หมายความว่า ที่ดินและทรัพย์อันติดอยู่กับที่ดินมีลักษณะเป็นการถาวรหรือประกอบเป็นอันเดียวกับที่ดินนั้น และหมายความรวมถึงทรัพยสิทธิอันเกี่ยวกับที่ดินหรือทรัพย์อันติดอยู่กับที่ดินหรือประกอบเป็นอันเดียวกับที่ดินนั้นด้วย”

ดังนั้นเมื่อพิจารณาจากตัวบทกฎหมายดังกล่าวจึงพิจารณาได้ว่า อสังหาริมทรัพย์ ก็คือ ที่ดิน บ้าน และรวมถึงคอนโดมิเนียมด้วย ซึ่งอสังหาริมทรัพย์อย่างหลังนี้เองที่ผู้คนซึ่งได้รับความนิยมอย่างมากทั้งชาวไทยและชาวต่างชาติโดยเฉพาะวัยทำงานมีความต้องการมากที่สุด เนื่องจากสถานที่ตั้งคอนโดมิเนียมส่วนใหญ่จะอยู่ทำเลที่สามารถเดินทางเข้า-ออกเมืองหรือย่านธุรกิจได้อย่างสะดวกสบาย ดังนั้นเมื่อมีความต้องการมาก ปัญหาก็ย่อมมีมากขึ้นไปด้วย

คอนโดมิเนียมถือเป็นอสังหาริมทรัพย์อย่างหนึ่งการซื้อขายจึงต้องอยู่ภายใต้กฎหมายที่ได้วางหลักเกณฑ์ไว้ในประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 456 วรรคแรกว่า “การซื้อขายอสังหาริมทรัพย์ ถ้ามิได้ทำเป็นหนังสือและจดทะเบียนต่อพนักงานเจ้าหน้าที่เป็นโมฆะ วิธีนี้ให้ใช้ถึงซื้อขายเรือมีระวางตั้งแต่ห้าตันขึ้นไป ทั้งซื้อขายแพและสัตว์พาหนะด้วย” ดังนั้นหากซื้อขายคอนโดมิเนียมกันโดยมิได้จดทะเบียนต่อเจ้าพนักงาน การซื้อขายนั้นย่อมตกเป็นโมฆะ ไม่มีผลบังคับได้ตามกฎหมาย

ดังนั้น  สัญญาซื้อขายอสังหาริมทรัพย์หรือสัญญาซื้อขายคอนโดมิเนียมจึงมีความสำคัญอย่างยิ่งที่จะต้องมีรายละเอียดและข้อความที่สมบูรณ์ครบถ้วน กล่าวคือ สัญญาซื้อขายอสังหาริมทรัพย์หรือสัญญาซื้อขายคอนโดมิเนียมนั้นต้องมีรายละเอียดเกี่ยวกับการซื้อขายต่าง ๆครบถ้วน เช่น รายละเอียดเกี่ยวกับทรัพย์สินที่ซื้อขาย คู่สัญญา ความรับผิดของคู่สัญญาหากว่าเกิดข้อพิพาทเกี่ยวกับการซื้อขายขึ้นในภายหลัง เป็นต้น